Marcel en Mariëlla Waajen vormen met een stuk of zestien vrienden en bekenden een Braziliaanse percussiegroep. Ze maken leuke muziek en ze maken samen veel plezier. Daar gaat het om: plezier in het muziek maken.

Hoe is het allemaal begonnen?

Marcel: “Het was Vastelaovend 2004 in Maasniel bij ‘’t rundje sjnaps’ georganiseerd door de Aad Prinse van de Katers. Daar treden dan artiesten op of gewoon iemand die iets voor wil dragen. Er trad ook een sambaband uit Linne op, Banda Zoemba geheten. Ik stond te luisteren en een kameraad van mij, Erik Brouns, stond naast mij. Ik zei: ‘maar dát is leuk, dat gaan wij ook doen!’ Het was zo opzwepend en het sprak mij direct aan. Van het een kwam het ander. We zijn mensen gaan zoeken die mee wilden doen.”

Lukte dat?

Marcel: “Heel veel mensen in onze kennissenkring maken muziek. Ik heb vroeger bij een drumband gezeten. Wat rondbellen met de vraag of mensen interesse en tijd hadden. Trouwens tijd is het grootste probleem. Al snel hadden we 12 mensen bij elkaar. Toen heb ik het Centrum voor de Kunsten gebeld en daar hebben een cursus van tien lessen Braziliaanse percussie gevolgd bij John Wassen. Daar waren ook de instrumenten aanwezig en dus kon iedereen bepalen welk instrument bij hem of haar paste. We vonden het allemaal geweldig!”

Wat wilden jullie precies?

Mariëlla: “Binnen een korte tijd waren we met 20 mensen. Ons uitgangspunt was om mee te doen aan de Bonte avond in Maasniel het jaar daarna. Maar het ging anders, we stonden datzelfde jaar al op de bühne op de Bonte Avond. Een heel jaar eerder dan gepland. Dat kon omdat we meer ervaren trommelaars er bij hadden die ook in een drumband hadden gezeten. De basis was goed.”

Wie zoekt de muziek uit?

Marcel: “John Wassen zoekt de muziek, bij hem hebben we ook een cursus gevolgd. Muziek kun je niet zomaar even gaan kopen. Iemand moet dit schrijven of je hoort iets en dat probeer je dan na te spelen.”

Hadden jullie instrumenten?

Marcel: “Tja, toen begon het pas, we hadden helemaal geen instrumenten. Daar is een aardige cent mee gemoeid. Het idee was toen om een foto van ons in De Trompetter te plaatsen en winkeliers in Maasniel te vragen daarbij te gaan staan voor geld. Onze nieuwe vereniging werd dus gesponsord door De Trompetter en de winkeliers van maasniel. We kregen de hele pagina heel goedkoop. Dus hielden we geld over aan onze advertentie. Dat was ons startkapitaal om instrumentarium aan te schaffen.”

Ook hebben alle leden een eigen bijdrage gedaan voor de aankoop van de instrumenten te realiseren.

Over welke instrumenten beschikken jullie nu?

Mariëlla: “Hele grote trommels, de surdo’s, die bepalen het ritme en het tempo,tamborims en, verder trommels zonder snaren,repeniques die klinken heel fel,agogo bels,caixa en chocada.Op de site van ons kun je ze allemaal zien (www.gruppoagogo.nl). Ik speel zelf surdo, het kleinste lid met bijna de grootste trommel. Ik ben niet zo heel erg muzikaal en dit instrument is vrij simpel te bespelen. Het is wel belangrijk om het ritme te houden. We hebben in onze groep heel veel heel goede muzikanten en ik ben een nieuwkomer.”

Marcel: “Ze doet het heel goed!”

Treden jullie ook op?

Marcel: “We krijgen erg veel aanvragen om op te treden. De leden werken allemaal gewoon. We hebben opgetreden op een bouwbeurs in Utrecht, via via daarvoor gevraagd toen we net bestonden en zegge en schrijve twee muziekstukken kenden. Dat was geen bezwaar omdat we toch al spelend rondliepen op de beurs.”

Mariëlla: “We hebben ons geweldig geamuseerd die dag.”

Marcel: “Op de Streetparade in Roermond treden we op, op het Stedelijk Muziekfeest, Fortuna Stadion, Sail Amsterdan , In Echt op de kermis, op de Efteling al twee keer, maar ook op een feestje van de tennisclub.”

Mariëlla: We treden op met minstens 15 man vanwege de verschillende instrumenten die nodig zijn om te kunnen spelen.”

Hoe zien jullie de toekomst?

Marcel: Ik hoop dat we dit nog lang kunnen blijven doen.”

Mariëlla: “Gewoon dat we er lol in blijven houden met z’n allen.”