Jos Snijders (66) en zijn vrouw Corry runnen een antiekhandel in een gewoon woonhuis in Roermond. Ze kunnen er niet mee ophouden omdat het hun passie is. Ze kunnen het gewoon niet laten.

Hebben jullie altijd in antiek gehandeld?

Jos: “Nee, wij hebben hier in dit huis ruim 25 jaar een postagentschap gehad en een kantoorboekhandel. We hebben toen wel een stuk aangebouwd en op die manier werd het een redelijke winkelruimte. We woonden boven en nu nog steeds.”

Hoe zijn jullie in de antiek verzeild geraakt?

Jos: “Het was altijd al mijn hobby. Toen het postagentschap ophield te bestaan hebben we ons op de antiek gericht. Nu hebben we al 15 jaar deze winkel. We wonen eigenlijk in de winkel, dat is meer onze huiskamer dan de huiskamer boven.”

Is het ook de hobby van je vrouw?

“Toen wij pas getrouwd waren niet. Zij wilde toen moderne spullen. Later is ze helemaal óm gegaan. Zij zorgt voor de creatieve kant van de zaak. De etalages, het decoreren enz. Zonder haar zou ik het niet kunnen.”

Hebben jullie dezelfde smaak?

“De winkel is ontstaan uit liefhebberij. We kopen alleen dingen die we zelf mooi vinden. Belangrijk vinden we een bepaald niveau van de spullen. We verkopen behoorlijk oude spullen van zo vroeg mogelijk tot ongeveer 1850. Daarbij moeten het mooie spullen van goede kwaliteit zijn.”

Repareer je ook dingen?

“Ik heb in de kelder een werkplaats waar ik spullen repareer en opknap.

Hoe kom je aan mooie dingen?

“Dat wordt steeds moeilijker. Ik ben dan ook veel op pad in België, Engeland, Frankrijk en Duitsland. Ik ga op zoek naar spullen die eigenlijk hier uit de buurt vandaan komen. Gek genoeg. De mensen in die landen bewaren beter. Daar staan vaak de zolders nog vol. In Nederland wordt alles opgeruimd en weggegooid.”

Hoe zijn jullie zelf ingericht?

“Klassiek en gedeeltelijk antiek, het bankstel is niet hagelnieuw maar wel redelijk nieuw. Het gemak dient de mens en een bankstel moet goed zitten.”

Wat is aantrekkelijk aan oude spullen?

“Er zit achter ieder stuk een verhaal, een historie. Het heeft al die tijd bij mensen gestaan. Het maakt een meubel interessant. Ik zie graag een mooi stuk antiek dat op een vakkundige manier met veel liefde is gerestaureerd, dan een puntgaaf stuk. Je ziet aan zo’n meubel dat het geleefd heeft. Als ik zelf iets repareer doe ik dat zo nauwkeurig mogelijk en ik tel de uren dan niet. Dat is niet mogelijk omdat het dan veel te duur wordt. Ik doe dat meer uit liefde voor een mooi stuk antiek.”